Alweer een ongekend lang uitslapen, 8 uur sharp eruit. De inmiddels bekende zwarte jurkjes aan.
In de hal appeltje pakken als begin van ons uitgestelde ontbijt, want we gaan de bus pakken naar het centrum. Vandaag willen we onze kilometers in een ander gebied stoppen. In de bus krijgen we uitleg en advies van een oud Spaans dametje. Ze laat ons een halte later uitstappen want dan zijn we dichter bij de Plaza Espagna. En dat is ook zo, park in en met mond open het gouvernement van Sevilla bewonderen. Wat een prachtig gebouw, afgewerkt met heel veel keramische tegels en andere frutsels. Daarna door het aangrenzende park gelopen. Daar een beeldengroep gefotografeerd waar ik, Leanne, 32 jaar geleden bij heb gestaan. Verder door de nauwe straatjes. Het is gezellig druk, maar heel erg relaxed, de dames mooi gekleed en vooral mooi gekapt. Op een pleintje gaan we gezellig onder de bomen ons ontbijtje nuttigen. Lekkere warme broodjes met iberico pate, kopje koffie en een verse jus, en we betalen 9,80 voor 2 personen. En dat in een stad als Sevilla. Even later zijn we op weg naar het estadio de toros. Daar aangekomen, 2 entrees gekocht, even op het bankje wachten en dan komt een slanke Spaanse ons halen voor de rondleiding. Meteen naar buiten, op de tribune, tjonge hier gaat geld in om, entree vanaf 50 t/m 175 euro. De gids vertelt in het engels en spaans en doet dit zeer geanimeerd en met veel stijl. Wandelend door een aantal kamers wordt ons de geschiedenis en achtergronden van het stieren vechten uitgelegd. Als afsluiting zien we de stallen van de paarden en dan is de rondleiding alweer voorbij. Erg leuk om er wat meer van te weten en daardoor, de in onze ogen barbaarse cultuur, beter te begrijpen. Veder door alle gezellige straatjes. We zijn toe aan koffie, op een hoekje is een tafel vrij, Jet naar binnen om 2 cafe con leche te bestellen. Als ze naar buiten komt vindt ze dat ik naar binnen moet gaan. Jammie jammie, wat een heerlijk gebak. Natuurlijk gaat er een stukje mee naar buiten. Genieten!!!
Aan onze gids bij de toros hebben we gevraagd waar we kunnen shoppen, zij heeft ons 2 straten door gegeven. En jawel hoor, muy bien. Mariette kan zelfs een in Merida gekochte broek ruilen, wij zijn goed bezig. Bij Zara Home, scoort Jet 12 eetborden, lachen, als je met een rugzak naar huis gaat, maar wij fixen dat wel.
Rond half 4 beginnen onze magen te rammelen, maar helaas geen Spaans restaurant in de buurt.
Even doorbijten en blijven zoeken, volharding wordt beloond. Taberna Sevillana, een rasechte Spaanse tapasbar. We zoeken een plekje op de trap en gaan bestellen. Een biertje voor de dorst, en de ober adviseert ons een gemengde schotel met 12 tapas te pakken om te proberen.
Zo gezegd, zo gedaan, en weer muy bien. Super lekker, fantastisch sfeertje, lachend personeel, echt Spaans publiek. We zijn in onze nopjes. Specialiteit van het huis, gambas. We besluiten nog een schotel te bestellen met een wijntje. De wijn is een klein probleem? Slot van het liedje, schaal gambas met een hele fles wijn voor 9.90. Daar zitten de dames dan, lachen, want de obers hebben gezegd dat ze het geen probleem vinden als we tipsy worden!
Op wolkjes gaan we weer op weg, en vinden probleemloos de bus en worden voor ons hotel afgezet. Zwembad here we come, en de bedjes nodigen uit tot een slaapje. Douchen en dan gaan we weer in de benen. we moeten nog even iets voor onze mannetjes versieren, bij El Cortes Ingles vinden we 2 prachtige broekriemen waarmee we ze gaan verwennen. Beneden bij de mercado een ham en echte ponche caballero, en we zijn klaar om te gaan pakken en morgenvroeg terug naar huis te vliegen.
Espagna, gracias voor je gastvrijheid. We hebben genoten en we hopen jullie ook via onze verhalen.
Hasta Luego.xxxxx